§imdi babaevimde kavgalar durulmu§ olmali. Duruldu şu demek oluyor ki. Doğal yeniden bay karde§imin evi birakmasini, istanbul’da bir sunta fabrikasinda gali§tıynet ba§lamasini saymazsaniz.
Henüz ug gun once Omer abiyi koridorda gorunce saygiyla toparlanan bu Zehra mi? Omer abinin dersinde gegen o olaydan sonrasında, Tuncer’den i§areti alir almaz, bu ne hafif suglamalar? Ne gabuk gamur atmalar?
Kimin kizi Zehra? Evi nasil? O an’a dek bunu hig heves etmemi§tim. Zehra’nm nerden geldigi, kimin nesi oldugu kimsenin de aklina gelmiyordu. Gorunumu mu du§undurmuyordu bunu? Adanali oldugunu biliyorum, ıcığı cıcığı bu. Adana’dan bir i§ginin kizi mi, pamuk tarlalarinda gali§an bir irgatin kizi mi yoksa? Hadi canim, bir irgat kizi ba§kentin bir universitesine denli nasil gelebilirmi§! Nasil §etlant bir suveteri olur ve alti ayda bir gozluk gergevesi degi§tirebilir, topu topu birbirinden girkin amma tümü bile birbirinden pahali?
Be§ alti yil once uluslararasi bir toplantida gezmek uzere gittigim Tokyo. Toplantilarin turistik programi. Qe§itli ulkelerden kirk be§ delege bir otobusun igindeyiz. Otobuste bizlere gevreyi tanitan Japon kizin sesi: Sayin delegeler, §imdi ustunden gegtigimiz nehrin tezyifkâr Sumida.
Kimselere, kendime birlikte belli etmeden sinsi sinsi Ay§en’i gormeye gali§arak, bunun di§inda kendimi higbir §eye vermeyerek bir açıklık oylesine igime tikilip kalmi§tim ki, §imdi Tezel’in bap§tıynet, agilmaya hevesli tutumu ikimiz igin bile bir saglik emaresi kadar sevindiriyor beni. Tezel, haydi Kamer§en’i unuttur bana.
Guzel surmelenmi§ gozlerinde bana dogru kagamak bir baki§. Bu baki§larda yeniden gok mahfi bir tedirginligi yakaliyorum. Ayrica saygili bir i§iltiyi.
Tamam: Degil mi ki siz ikiniz ilerici geginiyorsunuz, i§te ben de ilericiyim. ilericiligimi de koydum ortaya.
“Arkada§im, ihtimal sen gani bir beldenin gocugu olarak hepsi dobra §eyler yemege ali§iksin. Ancak benim milletim sava§ sirasinda bunlardan da kotu §eyler yemege ali§ikti. Ayrica ben kendim bile askeri mekteplerde okurken memleketimin bize verebildigi kadarini yiyebildim.
Ҥu an’da abimin kulaklarinda kizinin sozleri gin gin gmliyor: Sen benim du§manimsin! Ba§ du§manimsin baba!..â€
Olmayan, tutmayan click adress bir §ey var. Seziyorum. Her §eyi bir bir sordum da kendime, Sami ve bilmedigim arkada§larinin bulduklari ‘hamil kapisi’ran nasil bir kapi olabilecegini hig sormadim. Buyurmak Sami’nin geldigi gece co§an duygularim bunu engellemi§.
Bununla da yetinmiyor. Ne olur ne olmaz, ihtimal tutar, bu bilmedigim adamin onune kendisini suruveririm kaygisiyla:
Ummak sesli gulmu§um? Meğer igimden guluyorum sandim. Kıyacı sikilan, gorevi geregi de bir turlu tam uykuya gegemeyen surucu yardimcisi, ikircikli bakiyor. Beyamca üstelik uykusunda kipirdandi. Qocukcagiz bu tedirginligi bile yemeden içmeden algiladi:
Fotograflara girmemek igin de kabil; ben geri gekiliyorum; kendimi Ay§en’den kagirirken Tezel’in elini elimde duyuyorum. O da i§itilir i§itilmez bir sesle husus§uyor git linke §imdi:
Bunlara müşabih bir §eyler soylemeye hazirlaniyordum. Ofkemi ya da delikanlilik sevincimi ele vermemeye gali§arak. Amma bir garson kar§imiza dikiliyor: